Z WIĘCBORSKIEGO GRODU SŁÓW KILKA... ...O ADORACJI PRZY ŻŁÓBKU

 „Biała ziemia prosi Ciebie Jezu, jakbyś ludziom serce dzieci dał

 biała ziemia prosi Cię Maleńki, abyś sercem świata ostał Sam...”

  Sercem każdego domu zakonnego jest kaplica w której mieszka Prawdziwy i Jedyny Bóg. Jezus narodził się, aby nas zbawić, aby wlewać w nasze dusze wiarę, nadzieję i miłość. Jest pewna przestrzeń w sercu człowieka, która nie pozwala zatrzymywać tej miłości, a wręcz przeciwnie przynagla, aby się nią dzielić. Stąd też zrodził się pomysł, aby zaprosić do naszego domu młodzież z okolicy, aby wspólnie adorować maleńkiego Jezusa, aby znaleźć ciszę, która pozwoli odkryć na nowo tajemnicę Tego narodzenia.

 Nasza adoracja rozpoczęła się w środę wieczorem o godzinie 19.00 w kameralnym, ale bardzo otwartym i życzliwym gronie. Wspólnie uwielbialiśmy Jezusa poprzez śpiew kolęd, modlitwę w ciszy i krótkie refleksje. Nawet nie poczułyśmy, kiedy upłynęła godzina...

A potem był czas na zapoznanie się i przełamanie pierwszych lodów :) Wszystko to dokonało się wbrew pozorom w bardzo ciepłym klimacie przy herbacie i świeżej, pachnącej cynamonem drożdżówce. Atmosfera była jeszcze cieplejsza, gdy postanowiłyśmy zaszaleć i sprawdzić nasze umiejętności taneczne. Tak! Właśnie tak! Wszystko zakończyło się na tańcach integracyjnych, które jak się okazało mogą być zarówno świetną zabawą jak i modlitwą uwielbienia...